Sylabus przedmiotu

Drukuj

Kod przedmiotu:

A.16-1Jpn10-I-2

Przedmiot:

Instrumentoznawstwo

Kierunek:

Jazz i muzyka estradowa, I stopień [6 sem], niestacjonarny, praktyczny, rozpoczęty w: 2016

Rok/Semestr:

I/2

Liczba godzin:

20,0

Nauczyciel:

Mazurek Mieczysław, ad. I st.

Forma zajęć:

wykład

Rodzaj zaliczenia:

zaliczenie na ocenę

Punkty ECTS:

2,0

Godzinowe ekwiwalenty punktów ECTS (łączna liczba godzin w semestrze):

0	Godziny kontaktowe z prowadzącym zajęcia realizowane w formie konsultacji
20,0	Godziny kontaktowe z prowadzącym zajęcia realizowane w formie zajęć dydaktycznych
0	Przygotowanie się studenta do zajęć dydaktycznych
15,0	Przygotowanie się studenta do zaliczeń i/lub egzaminów
0	Studiowanie przez studenta literatury przedmiotu

Poziom trudności:

podstawowy

Wstępne wymagania:

Znajomość zasad muzyki.

Metody dydaktyczne:

wykład informacyjny
wykład problemowy

Zakres tematów:

1. Nauka o instrumentach muzycznych - określenie przedmiotu.

2. Akustyczne kryteria budowy, barwy , możliwości technicznych i podziału instrumentów muzycznych (sprężystość ciał, drganie ciała sprężystego, fala głosowa, rezonans, zjawiska głosowe: ton, dźwięk, wieloton, szum).

3. Podział instrumentów muzycznych:

w zależności od źródła drgań (wibrator)
w zależności od sposobu wprowadzania wibratora w drgania (generator)
wg innych kryteriów.

4. Instrumenty strunowe (chordofony) - podgrupa instrumentów smyczkowych - rys historuczny, budowa, strój, skala i pisownia, sposoby wydobycia dźwięków, sposoby gry, rodzaje flażoletów.

5. Instrumenty dęte (aerofony) - podgrupa instrumentów drewnianych - rys historyczny, podział, budowa, skala, strój, transpozycja i pisownia.

6. Instrumenty dęte (aerofony) - blaszane: rys historyczny, klasyfikacja, budowa, skala, strój - transpozycja i pisownia.

7. Instrumenty perkusyjne - podział na podstawie wibratora: membranofony o określonej i nieokreślonej wysokości idiofony drewniane o określonej i nieokreslonej wysokości idiofony metalowe o określonej i nieokreślonej wysokości.

8. Inne odmiany chordofonów, np. fortepian, harfa, aerofonów np. organy, akordeon.

9. Pseudoinstrumenty, np. kowadło, syrena, maszyna do pisania.

10. Rodzaje orkiestr i zespołów kameralnych (prezentacja wybranychpartytur).

Forma oceniania:

końcowe zaliczenie ustne
obecność na zajęciach

Warunki zaliczenia:

Kolokwium ustne - odpowieź na minimum trzy pytania (z pięciu) z wylosowanego zestawu tematów; obecność na zajęciach

Literatura:

Drobner Mieczysław, Instrumentoznawstwo i akustyka, Kraków 1975 r. PWM
Kotoński Włodzimierz, Instrumenty perkusyjne we współczesnej orkiestrze, Kraków 1981 r. PWM
Miszczak Stanisław, Elektroakustyka, Warszawa 1969 r. Wydawnictwa Komunikacji i Łączności
Pawłowski Józef, Podstawy instrumentacji cz. 1 i 2, Kraków 1970 r. PWM
Rimski-Korsakow Mikołaj, Zasady instrumentacji, Kraków 1953 r. PWM
Sikorski Kazimierz, Instrumentoznawstwo, Kraków 1975 r. PWM

Modułowe efekty kształcenia:

01W	Posiada podstawową wiedzę o instrumentach muzycznych
02W	Posiada znajomość sposobów wydobycia dźwięków oraz uzyskiwanych efektów dźwiękowych
03W	Zna instrumentarium i zapis partyturowy zespołów muzyki klasycznej, jazzowej, rozrywkowej
04W	Zna podstawowe zagadnienia akustyki
05U	Potrafi prawidłowo odczytać i zapisać partie instrumentów
06U	Potrafi zastosować wiedzę i umiejętności z zakresu instrumentoznawstwa w praktyce instrumentacyjnej i kompozytorskiej
07U	Potrafi zastosować w praktyce podstawowe prawa akustyki
08K	Cechuje się kreatywnością w posługiwaniu się wiedzą z zakresu instrumentoznawstwa
09K	Cechuje się wyobraźnią muzyczną nabytą na podstawie zdobytych informacji
10K	Posiada wystarczający warsztat do podjęcia zadań instrumentacyjnych i twórczych