Sylabus przedmiotu
| Drukuj |
| Kod przedmiotu: | A-1EM7-II-3 | ||||||||||||||||||
| Przedmiot: | Instrumentoznawstwo | ||||||||||||||||||
| Kierunek: | Edukacja artystyczna w zakresie sztuki muzycznej, I stopień [6 sem], stacjonarny, ogólnoakademicki, rozpoczęty w: 2016 | ||||||||||||||||||
| Rok/Semestr: | II/3 | ||||||||||||||||||
| Liczba godzin: | 15,0 | ||||||||||||||||||
| Nauczyciel: | Dubaj Mariusz, dr hab. | ||||||||||||||||||
| Forma zajęć: | wykład | ||||||||||||||||||
| Rodzaj zaliczenia: | zaliczenie na ocenę | ||||||||||||||||||
| Punkty ECTS: | 1,0 | ||||||||||||||||||
| Godzinowe ekwiwalenty punktów ECTS (łączna liczba godzin w semestrze): |
|
||||||||||||||||||
| Poziom trudności: | średnio zaawansowany | ||||||||||||||||||
| Wstępne wymagania: | Znajomość podstawowej terminologii muzycznej w zakresie prezentowanych treści. |
||||||||||||||||||
| Metody dydaktyczne: |
|
||||||||||||||||||
| Zakres tematów: | 1.Definicja przedmiotu. Podstawowe elementy składowe instrumentu muzycznego. 2.Klasyfikacja instrumentów muzycznych. 3.Typy zespołów i orkiestr muzycznych. Rozmieszczenie zespołu i orkiestry na estradzie. 4.Organizacja partytury. Przykłady wybitnych utworów orkiestrowych w literaturze muzycznej. 5.Podstawy akustyczne instrumentoznawstwa: drganie ciała sprężystego; pierwsze i drugie prawo Younga. 6.Istota stroju równomiernie temperowanego i jego praktyczne zastosowanie. 7.Charakterystyka instrumentów strunowych – smyczkowych (skrzypce, altówka, wiolonczela, kontrabas) i szarpanych (gitara, harfa i in.). Sposoby smyczkowania i szarpania strun; odmiany artykulacji; klasyfikacja flażoletów. 8.Fortepian i pianino – współczesność i rys historyczny. |
||||||||||||||||||
| Forma oceniania: |
|
||||||||||||||||||
| Warunki zaliczenia: | Obecność na zajęciach oraz zaliczenie na podstawie przygotowanych pytań. |
||||||||||||||||||
| Literatura: | podstawowa: 1.K. Sikorski, Instrumentoznawstwo, Kraków 1975, 2.M. Drobner, Instrumentoznawstwo i akustyka, Kraków 1975, 3.W. Kotoński, Leksykon współczesnej perkusji, Kraków 1999, uzupełniająca: 1.K. Guzowski, Podstawowe zagadnienia instrumentacji, Gdańsk 1976, 2.J. Pawłowski, Podstawy instrumentacji, część I i II, Kraków 1961, 3.M. Rimski-Korsakow, Zasady instrumentacji, Kraków 1953, 4.M. Rybnicki, Vademecum instrumentacji, Warszawa 1987, 5.W. Kotoński, Instrumenty perkusyjne we współczesnej orkiestrze, Kraków 1981, 6.S. Śledziński, Orkiestra dęta, Kraków 1975, 7.F. Alton Everest, Podręcznik akustyki, Katowice 2004. |
||||||||||||||||||
| Dodatkowe informacje: | Samodzielne zdobywanie przez studenta wiedzy o opanowanych przez siebie instrumentach muzycznych oraz prezentacja treści podczas zajęć. |
||||||||||||||||||
| Modułowe efekty kształcenia: |
|
||||||||||||||||||
| Metody weryfikacji efektów kształcenia: | Rozliczenie wiedzy z zakresu przedstawionej problematyki. |
