| Kod przedmiotu: |
A-1J4-I-1 |
| Przedmiot: |
Harmonia |
| Kierunek: |
Jazz i muzyka estradowa, I stopień [6 sem], stacjonarny, ogólnoakademicki, rozpoczęty w: 2013 |
| Rok/Semestr: |
I/1
|
| Liczba godzin: |
30,0 |
| Nauczyciel: |
Mazurek Mieczysław, ad. I st. |
| Forma zajęć: |
konwersatorium |
| Rodzaj zaliczenia: |
zaliczenie na ocenę |
| Punkty ECTS: |
3,0 |
| Godzinowe ekwiwalenty punktów ECTS (łączna liczba godzin w semestrze): |
| 0 |
Godziny kontaktowe z prowadzącym zajęcia realizowane w formie konsultacji |
| 30,0 |
Godziny kontaktowe z prowadzącym zajęcia realizowane w formie zajęć dydaktycznych |
| 45,0 |
Przygotowanie się studenta do zajęć dydaktycznych |
| 15,0 |
Przygotowanie się studenta do zaliczeń i/lub egzaminów |
| 0 |
Studiowanie przez studenta literatury przedmiotu |
|
| Poziom trudności: |
podstawowy
|
| Wstępne wymagania: |
Wiedza z zakresu budowy intrewałów, triady harmonicznej, pokrewieństwa tonacji w systemie funkcyjnym (koła kwintowe), znajomość zapisu nutowego w kluczach muzycznych. |
| Metody dydaktyczne: |
- ćwiczenia przedmiotowe
- konsultacje
- korekta prac
- objaśnienie lub wyjaśnienie
|
| Zakres tematów: |
1. Zagadnienia wstępne wprowadzające do nauki harmonii: trójdźwięki ich budowa i rodzaje, układy i odległości między głosami, skale, dwojenia i ruchy głosów, postać, pozycja akordu.
2. Sposoby łączenia trójdźwięków triady harminicznej bez przewrotu w stosunku kwinty i sekundy wg zasady najbliższej drogi i wspólnych dźwięków.
3. Zasady powtórzeń trójdźwięków triady.
4. Sposoby swobodnych łączeń trójdźwięków triady.
5. Przewroty trójdźwięków triady.
6. Łączenie trójdźwięków triady z użyciem przewrotów.
7. Kadencje - dominanta z podwójnym opóźnieniem.
8. Dominanty septymowe i nonowe - zasady budowy i zastosowania. |
| Forma oceniania: |
- ćwiczenia praktyczne/laboratoryjne
- końcowe zaliczenie pisemne
- obecność na zajęciach
- ocena ciągła (bieżące przygotowanie do zajęć i aktywność)
- zaliczenie praktyczne
|
| Warunki zaliczenia: |
Pisemne kolokwium z przerobionego materiału (dwie - trzy prace), atywność i obecność na zajęciach. |
| Literatura: |
-
Dobrowolski AndrzejMetodyka nauczania harmonii;Kraków 1967 r. PWM
-
Sikorski KazimierzHarmoniacz. I; Kraków 1984 r. PWM
-
Sikorski KazimierzZbiór zadań i przykładów;Kraków 1965 r. PWM
-
Wesołowski FranciszekMateriały do ćwiczeń harmonicznych;Kraków 1996 r. PWM.
|
| Dodatkowe informacje: |
Ćwiczenia z przedmiotu realizowane są w oparciu o oznaczenie funkcyjne, harmonizację melodii i realizację basu cyfrowanego. |
| Modułowe efekty kształcenia: |
| 01W |
Zna podstawowe zasady budowania i łączenia akordów stosowanych w harmonice funkcyjnej. |
| 02W |
Zna zasady realizacji harmonizacji i opracowań z zastosowaniem różnych środków harmoniki funkcyjnej i faktur muzycznych, potrafi je zastosować w praktyce. |
| 03U |
Potrafi rozpoznać, zdefiniować oraz zastosować w praktyce wykonawczej i harmonizacji podstawowe środki harmoniki funkcyjnej |
| 04U |
Umie tworzyć kadencje, progresje, akompaniamenty i proste improwizacje z wykorzystaniem środków harmoniki funkcyjnej |
| 05U |
Systematycznie i efektywnie ćwiczyć realizację praktyczną harmonizacji: melodii, utworów, akompaniamentów i opracowań muzycznych |
| 06U |
Umie rozpoznawać słuchowo wskazane akordy, łączenia, wzory progresji, kadencji i charakterystyczne zwroty harmoniczne, a następnie swobodnie je wykorzystywać w praktyce wykonawczej. |
| 07U |
Potrafi analizować, prawidłowo odczytywać oraz interpretować przebieg harmoniczny w oryginalnym tekście nutowym. |
| 08U |
Wykorzystuje poznaną wiedzę teoretyczną z zakresu harmoniki klasycznej w praktycznej realizacji opracowań, akompaniamentów oraz improwizacji w oparciu o tematy zadane lub własne. |
| 09K |
Potrafi samodzielnie poszukiwać tematów i pomysłów muzycznych potrzebnych do realizacji zadań artystycznych. |
| 10K |
Wykorzystuje wyobraźnię oraz umiejętności samodzielnego twórczego myślenia do realizacji własnych, oryginalnych opracowań muzycznych |
|
