Sylabus przedmiotu

Wynikające z toku studiów

• ćwiczenia przedmiotowe
• dyskusja dydaktyczna
• ekspozycja
• klasyczna metoda problemowa
• konsultacje
• korekta prac
• objaśnienie lub wyjaśnienie
• opowiadanie
• pokaz
• z użyciem komputera

1.Prace własne

Ćwiczenie na wyobraźnie i własne umiejętności przy użyciu zebranych doświadczeń, gdzie wchodzą wszystkie techniki plastyczne jak i ich wzajemne łączenie. Praca indywidualna, konfrontowana odnośnie planowanych technik i dyscyplin w sztuce, może mieć charakter instalacji, realizacji płaskiej, obiektu 3D, video, pod warunkiem użycia technik rysunkowych

Projekt "samowolny" stanowi szanse na wykonanie prac z zakresu zainteresowań własnych, często dotyczących tematów prywatnych często bez szans na realizacje w tradycyjnych pracowniach.

Materiały użyte powinny być ogólnie dostępne, znajdujące się w naszym otoczeniu, znalezione i te z odzysku. Tego typu działanie jest dużym polem doświadczalnym, pozyskiwaniem wiedzy o stosowanych materiałach ich właściwościach oraz wzajemnym przenikaniu.

2.Prace Testowe

Szereg proponowanych prac, wykonywanych w różnych technikach, bez wcześniejszego omówienia tematu, podejmowanego dopiero na zajęciach. To sprawdzian „wytrzymałościowy” na wielu płaszczyznach twórczych, począwszy na zdolnościach manualnych a skończywszy na zdolności przewidywania i reagowania na zadane ćwiczenia w czasie rzeczywistym. Przeprowadzane tak eksperymenty są podpowiedzią i za razem odkryciem zdolności improwizacyjnej. Wszystkie prace wykonywane są tylko podczas zajęć na materiałach zapowiadanych tydzień przed wykonywanym ćwiczeniem.

• ćwiczenia praktyczne/laboratoryjne
• inne
• końcowe zaliczenie ustne
• obecność na zajęciach
• portfolio
• projekt
• przegląd prac
• wystawa

1. R.W. Kluszczyński, Społeczeństwo informacyjne. Cyberkultura. Sztuka multimediów, Kraków 2001 (wydanie 2: 2002).
2. J. Baudrillard, Symulacja i symulakry, Warszawa 2005.
3. Benjamin W., Twórca jako wytwórca. Poznań 1975.
4. Benjamin W., Dzieło sztuki w epoce możliwości jego technicznej reprodukcji, (przeł. K. Krzemień), red. A. Hellman „Estetyka i film”, WAF, Warszawa 1972.
5. B. Kowalska, Sztuka w poszukiwaniu mediów. Warszawa 1985.
6. P. Krakowski, O sztuce nowej i najnowszej. Warszawa 1981.
7. J. Ludwiński, Sztuka w epoce postartystycznej. „Pokaz” 2001, nr 32
8. Gołaszewska M., Zarys estetyki, PWN, Warszawa 1986.
9. Gołaszewska M., Świadomość piękna. Problemy genezy, funkcji, struktury i wartości w estetyce, PWN, Warszawa 1970.
10. Ingraden R., Przeżycie, dzieło, wartość, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1966.
11. Kosuth J., Sztuka po filozofii, red. S. Morawski, „Zmierzch estetyki – rzekomy czy autentyczny?”, Czytelnik, Warszawa 1987.
12. Stróżewski Wł., O prawdziwości dzieła sztuki. Prawdziwościowa interpretacja dzieła sztuki literackiej, w „Studia Estetyczne”, t. XV, Warszawa 1978.
13. Welsch W., Sztuczne raje? Rozważania o świecie mediów elektronicznych i o innych światach (przeł. J. Gilewicz)

Studia przygotowują do niezależnej twórczości artystycznej a także ulepszania refleksji nad współczesną sztuką. Obejmują tradycję modernistyczną i postmodernistyczną, ze szczególnym uwzględnieniem tendencji ostatnich czterdziestu lat oraz tradycji sztuki nowych mediów. Program studiów zorientowany jest na problematykę sztuki aktualnej w zakresie dynamicznie rozwijających się nowych mediów i technologii przekazu, oraz eksperymentalnych zjawisk pojawiających się w obrębie istniejących wcześniej dyscyplin artystycznych.

Studia na kierunku intermedia podejmują problematykę sztuki w zakresie: działań interaktywnych, działań w sferze publicznej, wideo, performance, fotografii, a także instalacji przestrzennych. Intermedia przygotowują do samodzielnego uprawiania twórczości artystycznej oraz do rozwijania refleksji nad współczesną sztuką. Łączą w sobie elementy sztuk pięknych oraz współczesne wątki medialne.