Zapomniałeś hasła? |

Sylabus przedmiotu

Drukuj
Kod przedmiotu: A-M17-II-3
Przedmiot: Intermedia
Kierunek: Malarstwo, jednolite magisterskie [10 sem], stacjonarny, ogólnoakademicki, rozpoczęty w: 2016
Rok/Semestr: II/3
Liczba godzin: 30,0
Nauczyciel: Kuśmirowski Robert, dr hab.
Forma zajęć: laboratorium
Rodzaj zaliczenia: zaliczenie na ocenę
Punkty ECTS: 2,0
Godzinowe ekwiwalenty punktów ECTS (łączna liczba godzin w semestrze):
0 Godziny kontaktowe z prowadzącym zajęcia realizowane w formie konsultacji
30,0 Godziny kontaktowe z prowadzącym zajęcia realizowane w formie zajęć dydaktycznych
0 Przygotowanie się studenta do zajęć dydaktycznych
0 Przygotowanie się studenta do zaliczeń i/lub egzaminów
0 Studiowanie przez studenta literatury przedmiotu
Wstępne wymagania:

Student powinien posiadać wstępne zapoznanie dotyczące sprawnego łączenia rysunku z innymi dziedzinami sztuk plastycznych, powinien także być zapoznany z najnowszymi dokonaniami współczesnych artystów wizualnych, artystów kształtujących przestrzeń publiczną, oraz artystów performance. Wymagane są wstępne koncepcje indywidualnych projektów rysunkowych, oraz klasycznego rysunku przy użyciu obiektów ułożonych tj martwa natura lub wybrana przestrzeń na uczelni.
Metody dydaktyczne:
  • autoekspresja twórcza
  • ćwiczenia produkcyjne
  • ćwiczenia przedmiotowe
  • dyskusja dydaktyczna
  • korekta prac
  • objaśnienie lub wyjaśnienie
  • pokaz
  • wykład informacyjny
  • wykład problemowy
  • z użyciem komputera
Zakres tematów:

1. Instalacja / Rysunek

Dość istotnym dodatkiem i uzupełnieniem do tradycyjnych zajęć z rysunku, przeprowadzanych przeważnie z ustawianym modelem lub martwą naturą, jest wprowadzenie do pracowni intermedialnej, modułu przestrzennego (wybranego skrawka z otaczającej nas rzeczywistości), zaplanowanego wcześniej  i zbudowanego jako instalacja artystyczna pozwalająca nam na późniejsze jej traktowanie różnymi technikami rysunkowymi. Moze to być zbiór obiektów form przestrzennych, pozyskanych lub wykonanych ręcznie. Przeniesionych ze swoich pracowni, pokoju,  piwnic czy strychów, na potrzeby budowania przemyślanej, własnej kompozycji. Zebrane rzeczy pokrywamy białą farbą białą lub o jasnym odcieniu, typowym dla podobrazi rysunkowych przeważnie stosowanych.
Złożoność detali, kształtów i sprowadzenie ich z wymiaru rzeczywistego do wymiaru rysunkowego, pozwalają na zdobywanie wiedzy z dyscyplin trochę oddalonych od dyscyplin czysto artystycznych tj architektura, design, stolarstwo, ślusarstwo itp. W ten sposób poznajemy anatomię i znaczenie przedmiotów codziennego użytku, wyzwala zmysły, organizuje dotychczasowe umięjętności rysunkowe i wyobrażnię wynalazczą, niezbędną do dalszych zastosowań artystycznych.
Czas trwania zadania  jeden semestr. Pod koniec zajęć w Styczniu 2018 roku przewidziana jest publiczna prezentacja prac w sali nr 6 ISP WA, podsumowująca  działania artystyczne z przepracowanych dni i wygłoszonym uzasadnieniem merytorycznym.
Podstawą proponowanych warsztatów jest wygenerowanie impulsów twórczych z tak powszechnego przedmiotu jakim jest rysunek. Technika podstawowa nie musi być tylko poznana i odłożona na półke, można z niej uczynić wiodące narzędzie kreacyjne w dzisiejszym, mocno technologicznym i artystycznym świecie. Świadome użycie swoich umiejętności, zebranych już doświadczeń, stosowanie ulubionych technik rysunkowych, pozwoli nam na realizacje zadania z uwzględnieniem własnych fascynacji tematycznych i estetycznych. Zadanie miało swoją odsłonę w semestrze zimowym i letnim 2016/2017, jednak na prosbę studentów ponawiamy je jeszcze.
 

2. Sztuka w przestrzeni Publicznej

Zadanie wielopłaszczyznowe w przestrzeni publicznej, polegające na wyborze ciekawego placu, budynku, zespołu obiektów w okolicach miejsca swojego zamieszkania i wprowadzenia własnych pomysłów na zmianę funkcji otoczenia z realizacją własnego projektu. Pierwszym etapem, niezbednym do zrozumienia wybranego miejsca jest praca z historią miejsca i pozyskiwanie wszystkich możliwych archiwów z punktów muzealnych, instytucji archiwalnych i wywiadów środowiskowych. Drugą czynnością jest złożenie pomysły na wybrane miejsce i przystąpienie do ustalania potrzeb materiałowych i zebrania odpowiednich pism administracyjnych w celu uzyskania zgody na realizację projektu. Ostatnim etapem jest przystąpienie do realizacji zadania w kilku wariantach. Realizacja docelowa w miejscu wybranym, praca z makietą architektoniczną i dodatkową planszą obrazującą zakres zmian terenu. Całość ma przypominać złożenie projektu dla miasta lub ważnych instytucji kulturalnych i być na najwyższym poziomie realizacyjnym oraz merytorycznym.

 

 

 
Forma oceniania:
  • ćwiczenia praktyczne/laboratoryjne
  • dokumentacja realizacji projektu
  • końcowe zaliczenie ustne
  • obecność na zajęciach
  • praca semestralna
  • realizacja projektu
  • zaliczenie praktyczne
Warunki zaliczenia:

 zaliczenie odbywa się na podstawie przeglądu prac
Literatura:
  1. R.W. Kluszczyński, Społeczeństwo informacyjne. Cyberkultura. Sztuka multimediów, Kraków 2001 (wydanie 2: 2002).
  2. J. Baudrillard, Symulacja i symulakry, Warszawa 2005.
  3. Benjamin W., Twórca jako wytwórca. Poznań 1975.
  4. Benjamin W., Dzieło sztuki w epoce możliwości jego technicznej reprodukcji, (przeł. K. Krzemień), red. A. Hellman „Estetyka i film”, WAF, Warszawa 1972.
  5. B. Kowalska, Sztuka w poszukiwaniu mediów. Warszawa 1985.
  6. P. Krakowski, O sztuce nowej i najnowszej. Warszawa 1981.
  7. J. Ludwiński, Sztuka w epoce postartystycznej. „Pokaz” 2001, nr 32
  8. Gołaszewska M., Zarys estetyki, PWN, Warszawa 1986.
  9. Gołaszewska M., Świadomość piękna. Problemy genezy, funkcji, struktury i wartości w estetyce, PWN, Warszawa 1970.
  10. Ingraden R., Przeżycie, dzieło, wartość, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1966.
  11. Kosuth J., Sztuka po filozofii, red. S. Morawski, „Zmierzch estetyki – rzekomy czy autentyczny?”, Czytelnik, Warszawa 1987.
  12. Stróżewski Wł., O prawdziwości dzieła sztuki. Prawdziwościowa interpretacja dzieła sztuki literackiej, w „Studia Estetyczne”, t. XV, Warszawa 1978.
  13. Welsch W., Sztuczne raje? Rozważania o świecie mediów elektronicznych i o innych światach (przeł. J. Gilewicz)

 
Dodatkowe informacje:

podawane juz na zajęciach
Modułowe efekty kształcenia:
01W Student, który zaliczył moduł, ma podstawową wiedzę o sztuce intermedialnej
02W rozpoznaje składniki medialne tworzące artefakty intermedialne
04U potrafi nabytą wiedzę teoretyczną wykorzystać w praktyce artystycznej
05U potrafi realizować prace artystyczne korzystając z różnych dyscyplin sztuki
07U potrafi realizować prace używając wielu mediów tradycyjnych i niekonwencjonalnych
08K opracowuje własne, niezależne koncepcje artystyczne
Metody weryfikacji efektów kształcenia:

zaliczenie na ocenę